- odnieść
- odnieść {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}odnosić. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego
odnieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odnosić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnosić – odnieść piorunujący skutek — {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo kogoś zaskoczyć, zdziwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego słowa odniosły piorunujący skutek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnosić — → odnieść … Słownik języka polskiego
odnosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odnosićnoszę, odnosićsi, odnosićnoś, odnosićnoszony {{/stl 8}}– odnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, odnosićniosę, odnosićniesie, odnosićnieś, odnosićniósł, odnosićniosła, odnosićnieśli, odnosićniesiony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poodnosić — dk VIa, poodnosićnoszę, poodnosićsisz, poodnosićnoś, poodnosićsił, poodnosićnoszony 1. «odnieść, zanieść wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Poodnosić paczki na pocztę. 2. «o wielu osobach: odnieść, osiągnąć coś; osiągnąć, uzyskać wiele… … Słownik języka polskiego
odnosić się — I – odnieść się {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać swój stosunek do kogoś, czegoś; traktować jakoś kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odnieść się do czegoś z uwagą, szacunkiem. Odnosił się do matki z lekceważeniem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
figa — 1. pot. Figa z makiem (z pasternakiem) «wyrażenie, którego używa się, aby dać komuś do zrozumienia, że się czegoś nie zrobi, nie da, że się coś nie stanie»: Ale ja nie myślę kiwać palcem, rozumiesz pan (...) Niby z jakiej takiej parady? Jak byłem … Słownik frazeologiczny
furora — Robić, zrobić furorę «zdobywać, zdobyć niebywałe powodzenie, odnosić, odnieść sukces, wprawiać, wprawić otoczenie w podziw, w zachwyt»: Spektakl zrobił furorę na Broadwayu (...). TSt 3/2000 … Słownik frazeologiczny
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny